Recensie: The City of Dusk – Tara Sim

The City of Dusk Banner
The City of Dusk Banner (van de uitgeverij)

Toen ik mijn Fairyloot adult boekenbox van April 2022 opende, was ik onmiddellijk verkocht aan het mooie design van het bijgesloten boek, namelijk The City of Dusk van Tara Sim (unboxing). Het heeft me veel langer gekost dan verwacht om dit boek uit te lezen (meer dan een maand!), maar ik vond het toch een heel goed verhaal!

Opgelet: Van dit boek bestaat op dit moment geen Nederlandstalige versie!

The City of Dusk Overview
The City of Dusk Overview

The City of Dusk

The City of Dusk speelt zich af in een wereld die aan haar lot is overgelaten door haar oude goden. Elk jaar dat de portalen tussen de werelden gesloten blijven sterven de werelden een beetje meer. Maar hoewel de goden hun rug dan wel hebben gekeerd naar Vitae, is hun bloed en magie nog steeds aanwezig in de vier edele geslachten: Huis Mardova, elementalisten en afstammelingen van Deia; Huis Cyr, afstammelingen van Phos die het licht kunnen beheren; Huis Lastrider, shaduwslingeraars en afstammelingen van Nyx; en Huis Vakara, bedreven in necromantie en afstammelingen van Thana.

Alsof de zaken nog niet ernstig genoeg zijn, duiken er rebellen op in de stad Nexus. Zij gebruiken een verboden soort magie om demonen op te roepen. De erfgenamen van elk Huis staan voor een belangrijke keuze: werken ze samen om de rebellen te verslaan en de portalen tussen de werelden te openen, of blijven ze apart hun ambitie volgen om de troon in handen te krijgen?

Interessant, maar behoorlijk complex

Het was misschien al duidelijk, maar dit was geen eenvoudig boek. Ik was vanaf het begin onder de indruk van de personages, maar toch vond ik het moeilijk om alle Goden, Huizen, werelden, krachten etc. helder te krijgen in mijn hoofd. De beschrijving van de wereld was super, maar had af en toe echt te veel details. Zo is er bijvoorbeeld een belangrijk feest dat verschillende namen heeft in elk van de werelden. Dat is logisch uiteraard, maar dat maakte mijn leven als lezer er zeker niet eenvoudiger op.

Dit boek is het eerste boek van Tara Sim dat zich richt op een volwassen publiek. Ik zou dit inderdaad zelf ook geen Young Adult verhaal noemen. Niet zozeer omdat het expliciete inhoud bevat m.b.t. geweld (oké, wel een beetje) of seks, maar eerder omdat het toch wel complex in elkaar zit. Ik zou het zelf eerder New Adult noemen aangezien de personages jongeren zijn en het verhaal toch wel thematieken aansnijdt die typisch zijn voor dat genre.

Ik vond het magiesysteem super uitgewerkt. Opnieuw zeker niet eenvoudig, maar het voelt heel grondig uitgedacht en volledig aan. Zeker de magie met botten, die met schaduwen en de necromantie vond ik geweldig. Oké, ik geef toe dat ik nu redelijk duister overkom :p Ook het concept van de astralam vond ik fascinerend:

It was a wolflike beast, its fur long and bristling, its eyes pure, milky white. A constellation burned bright on its brow, with sharp lines around its body indicating an ethereal glow. The page’s header called it an astralam. Wayward stars broken off from their constellations, fallen to earth and turned to creatures imbued with cosmic power.

Dat is toch een geweldig idee? Ik heb het opgezocht via Google, maar ik vermoed dat het een concept is dat uitgevonden is door de auteur zelf.

Verder moet ik ook zeggen dat ik enorm van de verschillende personages hield. Ze zijn allemaal zo herkenbaar door hun dromen, angsten en fouten. De erfgenaam van Huis Lastrider en zijn zussen waren mijn favorieten. Zo maak je als lezer bijvoorbeeld op fenomenale manier kennis met de oudste zus (wat trouwens ook de eerste zin van het eerste hoofdstuk is):

Taesia Lastrider had never considered herself a good person, nor did she have any intention of becoming one.

DAT noem ik nu nog eens een introductie :p ik vond haar onmiddellijk geweldig.

Het verhaal gaf me vaak Dark Academia vibes, maar de interacties tussen de personages lieten me om de één of andere bizarre reden ook terugdenken aan W.I.T.C.H.. In mijn hoofd lijkt Angelica nu helemaal op Cornelia, al weet ik niet 100% zeker waarom :p Ook de diversiteit kon ik zeker smaken. Zo was er representatie van verschillende seksuele voorkeuren en gender identiteiten.

Ik vond het ook fijn dat het boek wisselde tussen verschillende vertelperspectieven. Op die manier leer je als lezer de verschillende personages echt goed kennen. Wat ik wel raar vond is dat er soms gewisseld werd van perspectief binnen één hoofdstuk. Dat ben ik nog niet vaak tegengekomen en als ik eerlijk ben was ik er geen fan van. Geef mij maar één vertelperspectief per hoofdstuk.

Over het algemeen deed het verhaal me ook vaak denken aan Game of Thrones. Dat is natuurlijk niet zo heel verwonderlijk, aangezien een groot deel van het verhaal in essentie ook draait rond het verkrijgen van de troon. Soms voelde het wel een beetje te uitgebreid aan. Sommige verhaallijnen hadden te veel details en het duurde me een beetje te lang voor alles weer samen kwam. Er was gewoon zoveel aan de hand tegelijkertijd en ik denk dat het vooral dat was waarom ik zo lang heb nodig gehad om dit boek uit te lezen.

Ten slotte heb ik ook nog enkele prachtige citaten genoteerd. Normaal gezien vind ik dat moeilijk, maar in dit boek waren er zoveel dat het best eenvoudig was. Sommige citaten hebben mijn hart gebroken, dus ik deel graag enkele van de beste met jullie:

Grief was not a simple thing. It crushed and gnawed, turning you to gristle between its teeth. When it eventually spat you out, it left you broken down and stripped into layers, left you to carefully rebuild what had survived and discard what no longer fit.

“Sometimes – ” Nikolas’s voice came out scratchy, raw. “Sometimes I get this feeling. It’s terrible and irrational, but I…sometimes I wish I’d never been born. That I could have done everyone a favor by not existing and creating more problems. To not have to bother with the responsibility I’ve never been able to fulfill.”

Dat laatste citaat heeft me bijna doen wenen.

Om even op te sommen: ik vond de wereld, de personages en de onverwachte plotwendingen geweldig. Uiteindelijk heb ik toch een edelsteen minder gegeven omdat ik het geheel toch iets te complex vond: drie op vijf edelstenen!

Drie op vijf edelstenen
Drie op vijf edelstenen

Leeftijdscategorie: New Adult, maar geschikt voor een breed publiek

Representatie: V/V relatie, transgender nevenpersonage, mentale gezondheid

Trigger Warnings (klik hier, kan spoilers bevatten) Waarschuwing voor dood van ouders en mishandeling door ouders.

Wil je meer ontdekken?

Als mijn recensie je geïnspireerd heeft om het boek te lezen, aarzel dan niet om het te bekijken via Goodreads of via de volgende online winkels.

Amazon.nl: Engelstalige hardcover editie

Amazon.nl: Engelstalige paperback editie

Mijn editie is die van Fairyloot en dat is werkelijk een pareltje. Deze editie heeft een exclusieve kaft, een gekleurd boekblok, illustraties op de schutbladen en folie op de harde kaft, een lint als bladwijzer en is tevens gesigneerd door de auteur. Je kan er een afbeelding van vinden in mijn unboxing. Dit is toch een prachtige editie, nietwaar? Aangezien Fairyloot het uitgaf als deel van hun Adult Fantasy abonnement kan je deze voor het moment niet meer rechtstreeks bij hen kopen. De prijzen op de tweedehandsmarkt zijn echter best redelijk, dus je zou normaal wel een exemplaar kunnen vinden voor ongeveer € 40.

Meer zoals dit?

The City of Dusk is het eerste boek uit de The Dark Gods Serie. Boek twee, The Midnight Kingdom, wordt verwacht in Juni 2023.

Tara Sim schreef ook de Scavenge The Stars Duologie. Dit is een Young Adult fantasy reeks over een meisje dat haar schulden moet afbetalen aan boord van een schip. Dit is een gender-swapped bewerking van The Count of Monte Christo. Momenteel is deze serie nog niet verkrijgbaar in het Nederlands, maar er is wel een gesigneerde Engelstalige uitgave van het eerste boek verkrijgbaar, uitgegeven door Owlcrate .

Hou jij ook van verhalen over een groepje onwaarschijnlijke bondgenoten op een missie en ben je niet bang van een complex verhaal? Dan raad ik je zeker de Sands of Arawiya Duologie van Hafsah Faizal aan. Boek één, We Hunt the Flame, laat de lezer kennis maken met een jonge vrouw die haar leven riskeert door vermomd als man te gaan jagen in een vervloekt bos om zo haar dorp te voeden, en een prins die tracht te leren leven met het bloed dat aan zijn handen kleeft. Mijn recensie van deze parel kan je hier vinden. Ook van dit boek bestaat er momenteel nog geen Nederlandstalige versie.

Het verhaal deed me ook terugdenken aan de twee boeken uit de Januari 2022 boekenbox van Illumicrate (unboxing): This Woven Kingdom van Tahereh Mafi, en The Ivory Key van Akshaya Raman. Dit zijn dan misschien wel twee young adult boeken, maar ze hebben toch wel enkele belangrijke overeenkomsten qua personages en thematiek. Mijn recensies vind je hier (This Woven Kingdom) en hier (The Ivory Key). Ook deze twee boeken zijn momenteel nog niet verkrijgbaar in het Nederlands.

Samenvatting: The City of Dusk

Met de volgende samenvatting kan je je geheugen opfrissen wanneer het volgende boek gepubliceerd wordt. Natuurlijk bevat deze sectie spoilers, dus daarom maak ik gebruik van een spoiler tag. Betreden op eigen risico!

Even herhalen voor je begint aan het volgende deel? (klik hier, bevat spoilers )
Wereld: Vijf werelden die met elkaar in verbinding staan waarvan er eentje vergeten is door de geschiedenis. Elk van deze werelden had één belangrijkste God. Wanneer de oorlog tussen de Goden startte werden de werelden echter van elkaar afgescheiden, waardoor iedereen vast kwam te zitten in de wereld waar ze op dat moment waren. Het verhaal speelt zich af in de stad Nexus in Vitae. De energie van Vitae geraakt echter steeds meer op en de wereld zal zeer binnenkort sterven als de portalen niet opnieuw geopend worden.

Hoofdpersonages: Elk van de Goden heeft een menselijke afstammeling die een specifieke magische kracht heeft

Wereld- Huis- God – Kracht- Hoofdpersonages
Vitae – Mardova – Deia – Elementalisten- Angelica
Solara- Cyr – Phos – Licht (lumin) – Nikolas
Noctus- Lastrider- Nyx- Schaduw- Dante (erfgenaam) en zijn zus Taesia
Mortri – Vakara – Thana – Necromantie- Risha

Angelica heeft geen goede relatie met de andere erfgenamen. Dit komt omdat ze voornamelijk bezig is met het waarmaken van de ambitie van haar familie: de troon erven. Ze heeft moeite met het controleren van haar krachten en heeft hiervoor muziekinstrumenten van doen. Ze houdt van vrouwen.

Nikolas wordt door zijn vader beschouwd als te zwak en het is geen geheim dat hij liever had gehad dat Nikolas zijn jongere broer de erfgenaam zou zijn geweest. Nikolas voelt zich schuldig voor de dood van zijn broertje en de daaropvolgende depressie van zijn moeder. Zijn god weigerde hem te zegenen. Hij was vroeger het vriendje van Taesia, maar zij groeiden uit elkaar als gevolg van haar roekeloze acties om haar broer te redden. Hij is nu dichter en dichter naar Fin toegegroeid. Nikolas dacht echter dat Fin een dienaar in het paleis was en was zich niet bewust van het feit dat Fin de kroonprins was (niemand wist dit).

Taesia en Dante zoeken naar een manier om de koning af te zetten en een democratie op poten te zetten. Dit wordt voornamelijk gedreven door het idealisme van Dante, en het blinde vertrouwen dat Taesia heeft in haar grote broer. Wanneer Dante echter wordt gearresteerd op verdenking van moord moet Taesia alles op alles zetten om hem te bevrijden. Zelfs wanneer dit er toe leidt dat ze zelf verschillende moorden moet begaan. Hierdoor raakt Taesia vervreemd van haar vriend Nikolas en haar beste vriendin Risha. Ze groeit echter dichter naar Julian toe, een monsterjager die een ongekende vorm van magie bezit (verbonden met de vijfde wereld): hij kan namelijk praten met beesten.

Risha’s moeder heeft een verstandshuwelijk voor haar geregeld. Al weet ze niet dat de jongen die ze uitkoos, Jas, eigenlijk de leider van een rebellengroep is die gebruik maakt van verboden magie. Risha is wanhopig op zoek naar een manier om de geesten van de overledenen te begeleiden naar Mortri.

Verhaal: Op het einde van het verhaal blijkt dat de koning helemaal niet op zoek was naar een erfgenaam. Hij heeft namelijk al een zoon en is er enkel op uit om een einde te maken aan de macht van de vier Huizen. De Goden hebben echter ook hun eigen plannen en proberen elk om de ultieme Godheid te worden tijdens een strijd aan het einde van het boek. In deze strijd nemen zij controle over de erfgenamen. Maar plots gaan de portalen open en worden Jas en Risha naar Mortri geslingerd. Nikolas, Fin, Taesia en Julian eindigen dan weer in Noctus. Nikolas zijn broertje, Rian, blijkt niet dood te zijn en wordt als een marionet gebruikt door de God Phos.

Privacybeleid -- Cookie Policy