Als tiener was ik helemaal gek op de schrijfstijl van Maggie Stiefvater. Ik kan er niet exact mijn vinger op leggen, maar iets in haar boeken laat je opnieuw in magie geloven en transformeert je naar een dromer. Ik was dan ook heel blij dat De Ravenjongens, boek één van De Raven, op mijn leeschallenge voor 2022 stond.

Opgelet: Ik zal in deze post alle vier te boeken, de novelle en de kortverhalen bespreken, maar alles behalve het eerste boek is verborgen zodat je geen spoilers moet lezen indien je dat niet wilt.

Opgelet: Enkel de eerste twee boeken van deze serie zijn momenteel verkrijgbaar in het Nederlands!

Boek 1: De Ravenjongens

De Ravenjongens

De Ravenjongens laat ons kennismaken met Blue. Zij is de enige persoon zonder paranormale krachten in haar hele familie. Al moet ik eerder zeggen “zonder gewone paranormale krachten”. Want Blue heeft de gave om het bovennatuurlijke te versterken, waardoor het eenvoudiger te interpreteren valt door haar familie. Elk jaar gaat ze mee naar de lijkenweg om te helpen de namen te noteren van de mensen die het komende jaar zullen sterven. Zelf ziet ze de geesten nooit. Tot deze keer, wanneer de geest van een jongen genaamd Gansey aan haar verschijnt.

Gansey is een rijke jongen die studeert aan een elite school in de buurt, en die zelf ook een bovengemiddelde interesse in het paranormale heeft. Zijn grote doel in het leven is namelijk het wekken van een eeuwenoude koning en hij heeft zijn drie beste vrienden hiervoor reeds ingelijfd: Noah, een stille jongen die vaak naar de achtergrond verdwijnt; Ronan, een agressieve jongen die tracht om te gaan met het verlies van zijn vader; en Adam, een intelligente jongen die ondanks zijn andere achtergrond probeert deel uit te maken van de vriendengroep.

Blue raakt al snel gefascineerd door hun zoektocht en wordt een deel van de groep, hoewel haar familie haar dat afraadt. Wat ze ook doet, één ding is duidelijk: ze mag nooit verliefd worden. Want Blue is vervloekt: als ze haar ware liefde kust zal hij sterven.

Een duister, magisch verhaal over vriendschap en nieuwsgierigheid

Ik hield zo enorm veel van dit boek. Weer deed Maggie Stiefvater me in magie geloven. Het duurde even voor ik helemaal in het verhaal zat, maar vanaf dan was het onmogelijk om het boek neer te leggen.

Ik vond alle hoofdpersonages geweldig, maar zeker Gansey en Adam staken er voor mij uit. De Ravenjongens deden me sterk denken aan de Marauders uit Harry Potter. Gansey was inspirerend, een echte dromer en amateuronderzoeker (waarom zijn er niet meer personages die in hun vrije tijd onderzoek doen??) en hij deed me soms denken aan James Potter: knap, rijk, aardig, intelligent en de “lijm” die de groep samenhoudt. Adam was dan weer erg realistisch, sympathiek en slim, waardoor hij me erg aan Remus Lupos deed denken. Toen ik boek één las was het voor mij niet duidelijk wie van hen twee de ideale match met Blue zou zijn…eigenlijk beiden, maar het was duidelijk dat het niet dat type boek was 😉

Ik vond het ook leuk dat het boek vanuit verschillende perspectieven werd verteld. De belangrijkste hiervan waren Gansey, Blue en Adam, maar er waren ook een aantal hoofdstukken waar de focus lag op hun leerkracht Latijn.

Vanaf het begin was ik gefascineerd door de zoektocht van Gansey. Ik ben zelf erg geïnteresseerd in de Arthurlegenden en Lodewijk II van Beieren, dus ik snapte volledig dat hij een oude koning terug tot leven wil wekken. Mag ik a.u.b. meedoen??? *puppyogen* Ik ben zelfs al in mijn boekenkast gedoken voor meer informatie over leylijnen.

Ik moet wel toegeven dat ik eigenlijk een luchtig verhaal verwachtte toen ik begon met lezen. Dit was absoluut niet het geval. Het verhaal is behoorlijk duister en veel zwaarder dan ik verwacht had. Lees zeker de inhoudswaarschuwingen!

Deze sectie van de recensie schreef ik toen ik enkel boek één had gelezen en wanhopig aan het wachten was tot het tweede deel zou toekomen. Ik voelde toen al een obsessie opkomen. Het eerste boek maakte me echt gelukkig. Het las als een puzzel die langzaam maar zeker samenkomt. Vandaar dat ik ook niet lang heb moeten twijfelen over mijn rating: vijf op vijf edelstenen!

Boek 2: De dromendieven

Samenvatting & Evaluatie. Opgelet: Spoilers! (klik hier)

In De dromendieven worden er meer vertelperspectieven toegevoegd en wordt Ronan de belangrijkste. Aan het einde van het eerste boek leerden we dat hij de speciale gave heeft om dingen te creëren vanuit zijn dromen, wat een belangrijke verhaallijn wordt in boek twee.

Ik was opnieuw enorm onder de indruk door dit boek. Ik hield van de proloog, de epiloog en alles daartussen. En wat kan ik zeggen: Gansey. Zo gek dat een personage gedoemd om te sterven mij zin geeft om te leven. Hij heeft iets inspirerend dat mij echt motiveert. Eigenlijk doet het hele verhaal dat. Na mijn excursie in leylijntheorie na boek één ben ik nu begonnen aan een cursus tarot :p Ik vind het ook super hoe het boek de verschillende delen van een persoon benadrukt. Zoals Blue het zo mooi verwoordde:

In that moment, Blue was a little in love with all of them. Their magic. Their quest. Their awfulness and strangeness. Her Raven boys.

Ondertussen ben ik ook uit mijn dilemma met betrekking tot wie ik zie als vriendje voor Blue. En ik heb stilletjes hoop voor een andere relatie voor diegene die het niet wordt. Laten we hopen dat ik gelijk heb!

Net zoals bij boek één mag je bij boek twee echt geen licht YA boekje verwachten. Het verhaal is behoorlijk duister, met uitgewerkte thematieken rond generationeel trauma en het gebruik van verdovende middelen.

Ten slotte, wil ik nog één van mijn favoriete citaten in de verf zetten (uit de Engelstalige editie):

“Reality! Reality’s what other people dream for you.”

Zonder twijfel, opnieuw vijf edelstenen op vijf.

Boek 3: Blue Lily, Lily Blue

Samenvatting & Evaluatie. Opgelet: Spoilers! (klik hier)

In Blue Lily, Lily Blue worden er opnieuw nieuwe vertelperspectieven geïntroduceerd, waaronder sommige van de helderzienden en een nieuwe slechterik. Aan het einde van boek twee kiest de huurmoordenaar ervoor om zich te verzetten tegen zijn baas en hem niet te vertellen waar Ronan is, en verdwijnt de moeder van Blue. Adam worstelt op zijn beurt met de overeenkomst die hij sloot met Cabeswater. Magie ontwaakt overal rondom Blue, maar is ze in staat om erachter te komen wie ze is, hoe ze Gansey kan redden en haar moeder kan terugvinden?

Ondertussen is het duidelijk dat deze serie één van mijn absolute favorieten gaat worden. Ik hou zo van deze personages (hoewel ik de meeste regelmatig wel eens een draai om de oren zou willen geven). Ik vind het zelfs interessant om de stukken over de schurken te lezen. Om eerlijk te zijn deed de slechterik van boek drie me vooral denken aan een Team Rocket baas uit Pokémon…heel rare kerel. Het enige personage waar ik niets mee heb is dan weer Orla.

Ik vind het super om te lezen hoe Blue en Gansey naar elkaar toegroeien, en vond het zo’n mooie scene wanneer ze – stiekem, stiekem – handjes vasthouden in zijn auto. ALSJEBLIEFT, Maggie Stiefvater, laat hem niet sterven! Deze serie gaat mogelijk mijn hart breken…Nu we het toch over romantiek hebben: IK HAD GELIJK! IK HAD GELIJK! Of dat denk ik toch :p hopelijk brengt boek vier uitsluitsel.

Boek drie is even duister als de twee vorige delen en bevat veel ernstige thema’s. Ik vond het super dat één van de nevenpersonages een hulphond had om te helpen met zijn angsten. Ik heb het gevoel dat te veel mensen nog steeds aannemen dat honden enkel kunnen helpen bij mensen die niet of niet goed zien, maar hun rol kan zoveel groter zijn.

Ik las ergens een recensie dat deze serie één groot zullen-ze-of-zullen-ze-niet verhaal is. Ik heb geen idee wat die persoon las, maar ik vermoed dat het niet deze serie was. Het is natuurlijk één van de thematieken, maar eigenlijk speelt het maar een zeer kleine rol. Voor mij is deze serie voornamelijk een – vrij duister, vrij volwassen – verhaal over vriendschap, je plek in het leven vinden en magie ontdekken in het alledaagse.

Opnieuw zou ik willen afsluiten met één van mijn favoriete citaten uit dit boek (wat tevens één van mijn favoriete citaten allertijden is):

“‘You can be just friends with people, you know,’ Orla said. ‘I think it’s crazy how you’re in love with all of those raven boys.’ Orla wasn’t wrong, of course. But what she didn’t realize about Blue and her boys was that they were all in love with one another. She was no less obsessed with them than they were with her, or one another, analyzing every conversation and gesture, drawing out every joke into a longer and longer running gag, spending each moment either with one another or thinking about when next they would be with one another. Blue was perfectly aware that it was possible to have a friendship that wasn’t all-encompassing, that wasn’t blinding, deafening, maddening, quickening. It was just that now that she’d had this kind, she didn’t want the other.””

Opnieuw vijf edelstenen op vijf.

Boek 4: The Raven King

Samenvatting & Evaluatie. Opgelet: Spoilers! (klik hier)

Maak plaats voor de Raven King !

Toen ik de proloog las, ging er maar één gedachte door mijn hoofd: “hoe stom ben ik???”. Ik had deze onthulling niet zien aankomen, maar goed, dat is eigenlijk het geval voor zowat alle onthullingen in deze serie. Het enige dat ik tot hiertoe correct geraden had was de romantische verhaallijn voor Adam <3 Als je dit aan het lezen bent dan hoop ik dat je de vorige boeken las, dus dan zie ik er ook geen kwaad in om deze parel te citeren:

Adam smiled cheerily. Ronan would start wars and burn cities for that true smile, elastic and amiable.

Toen ik aan dit boek begon was ik helemaal verrast toen één van de slechteriken uit het vorige boek opnieuw opdaagde. Ik weet niet hoe, maar op de één of andere manier was ik totaal vergeten dat zij bestond :p Het concept van de driedelige schurk vond ik ook geweldig. Bizar, onverwacht en totaal nieuw. Super gaaf!

Dit laatste boek zet het puzzelachtige gevoel van de vorige drie verder. Ik ga ooit de hele serie opnieuw moeten lezen om zeker te zijn dat ik het uiteindelijke plaatje volledig begrepen heb. Ik hield echt van deze serie in al zijn complexiteit. Ik ben een puzzelfanaat, dus deze serie kruiste alle juiste vakjes aan voor mij.

Ik ben ook echt een kind van de Romantiek, dus je kan je waarschijnlijk wel voorstellen dat het overkoepelende thema van een zoektocht naar “iets meer” me als muziek in de oren klonk. Ik hield ook echt van het Koreaanse concept “jeong” dat in dit boek werd toegelicht. Het is het idee van een “wij” te zijn in plaats van een “ik” en “jij”. Blue vatte het mooi samen aan het begin van dit boek:

“It was just that there was something newly powerful about this assembled family in this car. They were all growing up and into each other like trees striving together for the sun.”

En nog ééntje:

“She knew, I a broad way, that there was nothing wrong with their topic, but she also knew in a more specific way that there was no way she could talk about the movie without sounding like a condescending brat. She felt one thousand years old. She also felt like maybe she was a condescending brat. She wanted her bike. She wanted her friends, who were also one-thousand-year-old condescending brats. She wanted to live in a world where she was surrounded by one-thousand-year-old condescending brats.”

Naar het einde toe was ik bijna ademloos. Ik hield zo intens van deze personages en tot het aller laatste hoofdstuk was ik niet zeker of Maggie Stiefvater mijn hart ging breken of niet.

En nochmaals vijf edelstenen op vijf.

Boek 4,5: Opal

Samenvatting & Evaluatie. Opgelet: Spoilers!
(klik hier)

Als ik eerlijk ben dan had ik liever een novelle gehad die verder inzoomde op Gansey en Blue. Ik had niet verwacht dat er een verhaal zou komen waarin het weesmeisje (die nu Opal heet) het hoofdpersonage zou zijn en waarin de focust ligt op Ronan en Adam. Nu, ik vond het best een leuk verhaal. Het is kort en leest eenvoudig, en het was zeker interessant om Opal beter te leren kennen (en om nog wat weg te zwijmelen door de relatie tussen Ronan en Adam). Maar toch, schrijf a.u.b. nog een verhaal over Gansey en Blue, Maggie Stiefvater!

Dit boek bestaat jammer genoeg enkel als eBook.

Ik gaf dit kortverhaal vier edelstenen op vijf.

Leeftijdscategorie: Young Adult, maar geschikt voor een breed publiek

Representatie:  Mentale gezondheid, LGBTQ+ hoofdpersonages

Trigger Warnings (klik hier, kan spoilers bevatten)

Waarschuwing voor mishandeling, zelfmoordneigingen, gebruik van verdovende middelen, generationeel trauma.

Wil je meer ontdekken?

Als mijn recensie je geïnspireerd heeft om het eerste boek te lezen, aarzel dan niet om het te bekijken via Goodreads of via de volgende online winkels.

Amazon.nl: De Ravenjongens Paperback Editie

Amazon.nl: De dromendieven eBook Editie

Amazon.nl: The Raven Boys Hardcover Edition

Amazon.nl: The Dream Thieves Hardcover Edition

Amazon.nl: Blue Lily, Lily Blue Hardcover Edition

Amazon.nl: The Raven King Hardcover Edition

Amazon.nl: Opal eBook Edition

Wil je nog meer verhalen om je obsessie verder mee te voeren (ik alvast wel)? Bekijk dan zeker ook de drie kortverhalen in feestthema geschreven door de auteur. A Very Declan Christmas wordt verteld vanuit het standpunt van Declan en speelt zich af voor de gebeurtenissen van boek 1. Ik gaf dit kortverhaal vijf op vijf edelstenen omdat het interessante nieuwe info verschaft met betrekking tot de familie van Ronan. 300 Fox Way Holiday Piece geeft dan weer meer info over de familie van Blue, maar deze is duidelijk minder interessant. Daarom gaf ik dit verhaal slechts drie edelstenen. Verhaal drie is mijn favoriet: A Minor Raven Boys Holiday Drabble. Net zoals de twee andere speelt dit verhaal zich af voor boek één, maar dit zoomt in op Gansey en verschaft interessante inzichten in zowel hem als zijn onderzoek. Zoals je waarschijnlijk al ziet aankomen gaf ik dit verhaal vijf edelstenen.

Fairyloot heeft recent een set speciale uitgaves op de markt gebracht (originele prijs: € 102). Het eerste boek daarvan heeft een ingebonden brief van de auteur. Alle boeken van de set hebben stoffen bladwijzers, exclusieve kaften met folie, illustraties op de schutbladen, omkeerbare stofomslagen, metaalkleurige boekblokken, en digitale handtekeningen.

Meer zoals dit?

Ik weet niet precies wat, maar iets deed me steeds denken aan een anime reeks die ik als tiener zag, genaamd Wolf’s Rain. Qua verhaallijnen is er zeker geen grote overlap, maar de hoofdpersonages voelden op de één of andere reden bekend. Het intronummer kan je hier vinden, misschien zie jij dan ook wat ik zag. Moest je overwegen om deze serie te kijken, vergeet dan zeker niet een zakdoek bij de hand te houden. Het verhaal is behoorlijk kil en op geen enkele manier feelgood. Wolf’s Rain vertelt het verhaal van vier wolven op zoek naar het paradijs, hoewel men gelooft dat wolven reeds enkele eeuwen voordien uitstierven. Enkele overleefden het echter en verstoppen zich nu vermomd als mens. Het einde van de wereld is nabij en volgens de legende kan enkel een wolf het paradijs vinden dat zich zal openbaren aan het einde der tijden.

Toen ik jonger was werd ik verliefd op Maggie Stiefvater’s Books of Faerie Serie die begint met Heartbeat. Zonder twijfel was dit boek de start van mijn liefde voor wat ik toen “Gothic romance” en “onmogelijke liefdesverhalen” noemde. Het gaat over een jonge muzikante die verliefd wordt op een jongen die niet exact menselijk blijkt te zijn…

Er is nog een andere beroemde serie van deze auteur die ik graag zou lezen, namelijk de Wolves of Mercy Falls Serie. Deze reeks start met Huiver en zoals de titel al doet vermoeden gaat dit verhaal over gedaanteveranderaars. Ik kijk er echt naar uit om deze te lezen!

Toen ik De Ravenjongens begon te lezen moest ik ook terugdenken aan Crave van Tracy Wolff. Dat zal wel te maken hebben met de interacties tussen de personages, de mysterieuze gebeurtennissen en de rijk-school-setting. Deze serie wordt vaak de nieuwe Twilight genoemd en gaat over een meisje dat naar een nieuwe, rare school gaat met nog raardere leerlingen. Ik zou het zelf omschrijven als een mix tussen Harry Potter en Twilight. Ik heb deel één reeds gelezen maar heb nog niet de kans gehad om een recensie te schrijven. Eens ik daar eindelijk aan toe kom zal ik de link hier toevoegen.

Ten slotte heb ik nog goed nieuws voor diegene die wanhopig zijn nadat ze de Raven Serie uitlazen. Maggie Stiefvater werkt namelijk aan een spin-off trilogie genaamd The Dreamer Trilogy. Boek één, Call Down the Hawk, is reeds verkrijgbaar in het Engels. Deel drie, Greywaren, wordt gepubliceerd in 2022!